WSZYSCY TWOI ŚWIĘCI to autobiograficzny dramat Dito Montiela. Montiel jest autorem literackiego pierwowzoru filmu, który był powieścią autobiograficzną.
To czuć w filmie głównie za sprawą tego, iż reżyser ekranowe dramaty ukazuję bardzo autentycznie bez zbędnych "przesłodzień" czy udziwnień.
W filmie WSZYSCY TWOI ŚWIĘCI króluje społeczny i obyczajowy realizm. Nic w tym filmie nie jets proste- tak jak i życie jego głównych bohaterów.
Czuć , że pzrez ekran pzrewijają się żywe postaci.
Film ma też dobre zdjęcia i odznacza się ciewaym sposobem realizacji.
WSZYSCY TWOI ŚWIĘCI mogli być nowymi ULICAMI NĘDZY.
Mogli być- tyle, że Dito Montiel to nie Scorsese.
W filmie troskzę brak emocji, które są zepchnięta na drugi plan na rzecz zachowania społecznego autentyzmu.
Główni bohaterowie filmu tylko pzrewijają się pzrez ekran- ich problemy wydają się być zrozumiałe, ale jednocześnie są widzowi trochę obojętne.
Tę obojętność wywołuje sposób realizacji filmu i fakt, że Montiel chciał być za bardzo realiztyczny, a zapomniał, że dobry dramat psychologiczny potzrebuje jeszcze "serca".
Brak tu trochę emocji co mocno rzutuje na odbiór filmu.
WSZYSCY TWOI ŚWIĘCI to kino kilku wątków z których zaden z nich nie zostaje w pełni wykorzystany i w pełni rozwinięty. Trochę szkoda- bo aktorzy spisali się świetnie.
Jak zwykle RoberT Downey Jr, Dianne Wiest oraz Chazz Palminteri to świetni aktorzy, którzy potrafią skupić na sobie uwagę widza.
Rewelacyjnie spisała się też młoda obsada z Shia LaBeouf na czele.
LaBeouf kolejny raz pokazuję, iż nie bez przesady uważany jest za jednego z najzdolniejszych aktorów bardzo młodego pokolenia.
Nie należy też zapominać o występach Channing Tatuma, Rosario Dawson i dobrym epizodzie Erica Robertsa.
W WSZYSCY TWOI ŚWIĘCI pojawia się też Martin Compston, którego od czasu rewel;acyjnej SŁODKIEJ SZESNASTKI Kena Loacha nie widziałem w żądnej poważnej produkcji.

Obsada spisuje się tu znakomicie, zaletą film ujest też relaistyczne tło społeczno - obyczajowe.
Największą wada obrazu jets jednak niepełne wykorzystanbie nagromadzonych w nim wątków oraz zbyt duża pwościągliwość emocjonalna ze strony jego twórcy (samego Dito Montiela).
Widać, iż autor tej produkcji miał zbyt osobisty stousnke emocjonalny do opowiadanej historii, który nieco "sparalizował jego film".
Mimo wszystko warto ten dramat zobaczyć.